banner
   
Home Viltkokeranemoon - Cerianthus membranaceus Alfabetisch
Register
       
Leefgebied     Voortplanting
 
Kokeranemoon Blijdorp 2010
De kokeranemone heeft een kroon van meer dan 200 taps toelopend, niet intrekbare tentakels gerangschikt in verschillende rijen.

De kolom, is tot 40 cm lang en 3 cm in diameter, heeft geen basale sokkel net als andere anemonen, maar is omhuld in een koker gemaakt van gehard slijm, zand en ontladen brandnetel cellen.

De buis kan een lengte bereiken van meer dan een meter en is goed verankerd in de grond. De buitenste tentakels zijn tot 20 cm lang, de binnenste, waaronder de orale opening verborgen zit, zijn korter en hebben meestal een andere kleur.

Soms zijn de lange tentakels geringd of gestreept.
Kleuren van de tentakels variëren van paars, violet, oranje, geel, wit, fluorescerend groen, bruin, blauw en zwart.

Als ze worden aangevallen kan het hele dier snel terug in de buis, die open is aan het onderste uiteinde, zodat het water weg kan vloeien.

De prooi wordt gevangen door middel van de netelcellen die zich op de tentakels bevinden.

Een netelcel een blaasvormige cel met daarin een neteldraad die zich vlak onder de huid bevindt.

De neteldraad is hol en heeft aan het uiteinde een harpoen.

 

Groenland en Spitsbergen tot bij de Azoren, en ver in de Middellandse Zee.

elk individu is hermafrodiet
   
Leefomgeving Bestuiving
   

op zachte zand-
en slibgrond

kruisbestuiving
is nodig

larven leven
van plankton

   
Voedsel Leeftijd
   

plankton en kleine vissen en schaaldieren

50 jaar

   
Lengte en gewicht Bijzonderheden
   

lengte tot 40 cm.
Ø 3 cm.

ze bezitten
geen skelet

Vlak rond de mond staan zeer korte tentakels, waar-door de mond-opening zelf vrijwel nooit te zien is.

Wanneer een prooidier een tentakel aanraakt trekken spieren samen waardoor de de harpoen met daaraan de neteldraad afgeschoten wordt richting het prooidier.

De harpoen penetreert de prooi en de giftige inhoud van de netelcel wordt via de holle neteldraad naar het lichaam van de prooi gepomt. Het prooidier wordt hierdoor, afhankelijk van de grootte en het soort gif, verlamd of gedood. De tentakels brengen de prooi uiteindelijk naar de mond van de zeeanemoon.

Het afschieten van de harpoen gebeurt met een snelheid van soms wel 150 km per uur!
Dus ondanks dat bloemdieren er erg passief uitzien zijn het gevaarlijke monsters.

Soms hebben ze donker gekleurde buitententakels en licht gekleurde mondtentakels.